Mienokje freubelt

maandag 27 februari 2012

Hoi Jessica

Joehoe, ik heb een volger. Welkom Jessica! Hartstikke leuk dat je me wilt volgen.
Als jullie willen zien wat dit 12-jarig talent freubelt, bezoek haar blog eens: kaartenvanjessica.blogspot.com. Je staat echt versteld.

Kerst



Het is bijna maart, maar ik ben toch maar begonnen aan mijn kerstkaarten. En dat voor iemand die voor afgelopen kerst nooit kerstkaarten verstuurde ...

De mallen zijn van Marianne Design. Het papier erachter van een blok van de Action, net als het lint. Achter het lint heb ik een tekst gestempeld.

woensdag 8 februari 2012

Surprise

Zoals ik al eerder schreef, loop ik vanaf eind november al met een virus op mijn evenwichtsorgaan. Ik kon niets, dus ook niet achter de computer. Ik loop dus een beetje achter met het publicieren van mijn sinterklaassurprise in februari.

Vanaf eind november heb ik een Bambi-op-glad-ijs-in-Jellabyland-evenwicht: beetje wiebelig ventje :-) Het enige wat me een beetje lukt in dit Bambi tijdperk is "grof" freubelen. Toen mijn buurmeisje Roos een surprise nodig had, greep ik met beide handen aan dit voor haar te doen.
Het resultaat: een paard van een oude spijkerbroek. Omdat we het zonde vonden het paard te laten slopen, hebben we een voederzak erbij gemaakt met daarin de cadeautjes.
Het leuke is dat er geen naaimachine aan te pas hoeft te komen. Ik ben alleen een beetje eigenwijs en wilde de binnenkant van zijn oren van een andere kleur broek, dus heb ik 2 zakken op elkaar gestikt. Het patroon van deze jeans stokpaard staat op een Engelse site.

Roos was heel blij met haar surprise. Ze vond het alleen jammer dat ze het paard niet zelf mocht houden. Gelukkig hebben we het voor haar vriendinnetje gemaakt die er heel blij mee is en samen spelen ze er nog steeds mee.
Eén "probleem": ik mag binnenkort nog een paard maken ... voor Roos :-)



Kaart voor mijn pa

Deze kaart voor mijn vader's verjaardag gemaakt. Wat is het moeilijk om voor een man een kaart te maken. Hij vond hem heel geslaagd en de kaart kreeg een ereplaats, waar ik heel trots op ben.





Edwin is met aquarelpotloden ingekleurd. Hij zit op een oude doos, die we voor het gemak gesloopt hebben. Waar er papier bleef kleven, gewoon laten zitten en met distress gesponst om het een ruwer uiterlijk te geven. De letters zijn ook op karton geplakt. Met een knipoog naar mijn werk (bij huisarts) mag het gaasverband natuurlijk niet missen. De achtergrond is cadeaupapier, net als de binnenkant van de kaart. Wie wat bewaart ....  :-)